Από την υπεύθυνη κτηνίατρο Βασιλική Α. Νταβλούρου
ΖΗΤΩ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ ΟΣΩΝ ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΑΛΛΑ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΖΩΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΟ (ΚΥΡΙΩΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ) ΑΤΥΧΗΜΑ.
ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ!
Ο Woolf είναι ένα φιλικότατο τσοπανόσκυλο που η περιπέτεια της υγείας του πέρυσι το καλοκαίρι (Αύγουστος 2010) θα μείνει, τόσο σε εμένα που περιέθαλψα το ζώο όσο και στους ιδιοκτήτες του, αξέχαστη.
Ο Woolf λοιπόν ζούσε ήρεμα στο κτήμα των ιδιοκτητών του, οι οποίοι πραγματικά φροντίζουν το ζώο με πολύ αγάπη και υπευθυνότητα. Η ταλαιπωρία του Woolf οφειλόταν μόνον σε ατυχία και όχι σε αμέλεια ή αδιαφορία των ιδιοκτητών του.
Το πρόβλημα του Woolf ξεκίνησε από έναν μικρό τραυματισμό του στην περιοχή της κοιλιάς, ο οποίος προκλήθηκε στο ζώο όταν αυτό προσπάθησε να πηδήσει πάνω από μία σωρό ξύλων, παίζοντας μέσα στο κτήμα.Το αρχικό τραύμα φαινόταν αρκετά επιφανειακό και οι ιδιοκτήτες αρκέστηκαν στον καθαρισμό του, μιας και η μεταφορά του ζώου σε κτηνιατρείο ήταν ιδιαίτερα δύσκολη .
Δυστυχώς όμως, για την ατυχία του ζώου, η εποχή που συνέβη ο τραυματισμός (καλοκαίρι -υψηλή θερμοκρασία περιβάλλοντος),σε συνδυασμό με το πολύ μεγάλο σωματικό βάρος του και την διαμονή του σε εξωτερικό χώρο ευνόησαν την γρήγορη επιμόλυνση του τραύματος και την συγκέντρωση μυγών. Χωρίς πολλά λόγια, αυτό που συνέβη στο ζώο ήταν Μυίαση.
Οι μύγες δηλαδή που πάντα έλκονται από τραύματα υγρά, θερμά και μολυσμένα, άφησαν τα αβγά τους επάνω στο τραύμα και από αυτά εκκολάφθηκαν 'προνύμφες' (σκουλήκια).
Κατά την εξέταση του ζώου , η εικόνα ήταν τραγική. Το αδιανόητο (που όμως εξηγείται επιστημονικά, λόγω της εκτεταμένης νέκρωσης των ιστών), ήταν το πόσο ήρεμο και υπομονετικό ήταν το ζώο που παρότι μια τεράστια έκταση στην κοιλιά του είχε κυριολεκτικά σαπίσει και τα σκουλήκια έτρωγαν τους ιστούς του , το ίδιο το ζώο δεν αντιδρούσε.
Γι'αυτόν ακριβώς το λόγο και οι ιδιοκτήτες του δεν είχαν καταλάβει τίποτα. Ο Woolf ξεπερνούσε τα 50 κιλά σε βάρος . Το να τον σηκώσει κανείς αγκαλιά είναι αδύνατο . Οι ιδιοκτήτες του ζήτησαν τη βοήθειά μου όταν το ζώο σταμάτησε να τρώει και τότε μόνον κατά την κλινική εξέταση διαπίστωσα τι του συνέβη.
Η καταστροφή των σκουληκιών που ήδη είχαν αναπτυχθεί στο τραύμα ήταν αδύνατη. Η αφαίρεσή τους έπρεπε να γίνει μηχανικά (ένα - ένα δηλαδή). Και πάλι όμως ο μεγάλος αριθμός τους καθώς και η εκτεταμένη καταστροφή της περιοχής με ανάγκασαν να αποφασίσω την χειρουργική αφαίρεση όλης της περιοχής. Ο Woolf χειρουργήθηκε άμεσα και αφαιρέθηκε όλη η τραυματισμένη περιοχή ( δέρμα και επιφανειακοί μυς της κοιλιάς του). Έγινε αγωγή του με ενδοφλέβια υγρά , αντιβιοτικά και παυσίπονα.
Ο Woolf ανάρρωσε πλήρως και το τραύμα επουλώθηκε άψογα. Τίποτα δεν έμεινε για να θυμίζει την περιπέτειά του. Ο Woolf ήταν 'τυχερός' μέσα στην ατυχία του, διότι το μεγάλο σωματικό του μέγεθος επέτρεψε στον οργανισμό του να αντέξει για πολλές μέρες αυτή την τραγωδία. Ένα μικρότερου μεγέθους ζώο δεν θα είχε αντέξει. Το σοκ και η τοξίκωση που προκαλείται στον οργανισμό από τέτοιου είδους τραύματα είναι καταστροφικά.
Η Μυίαση είναι ένα συχνό φαινόμενο ιδίως κατά τους θερμούς μήνες του χρόνου. Παρατηρείται συχνά σε μολυσμένα τραύματα ζώων που ζουν σε εξωτερικούς χώρους. Η υγρασία, η ζέστη,η έλλειψη καθαριότητας και επερχόμενη μόλυνση,καθώς και η νέκρωση των ιστών ενός τραύματος αποτελούν ιδανικό περιβάλλον για τις μύγες και τον πολλαπλασιασμό τους. (συχνά επίσης συμβαίνει και σε οικόσιτα κουνέλια λόγω συσσώρευσης κοπράνων στο χώρο τους και γύρω από την περιπρωκτική περιοχή).
ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΠΟΤΕ ΕΝΑ ΤΡΑΥΜΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ, ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΩΝ!
ΖΗΤΗΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΥ!